Zasady etyczne

Redakcja i wydawca „Przeglądu Tomistycznego” postępują zgodnie z zasadami i wskazówkami wypracowanymi przez Committee on Publication Ethics (COPE), zaprezentowanymi na jego stronie internetowej (http://publicationethics.org). Ponieważ jesteśmy zdecydowani zachowywać standardy etycznego postępowania na każdym etapie procesu wydawniczego, wszystkie zaangażowane w niego strony – czyli redaktorzy, recenzenci i autorzy – powinny wypełniać swe obowiązki, dzięki którym te standardy mogą być zachowane.

Obowiązki redakcji

Wypełnianie swych zadań w wyważony, obiektywny i sprawiedliwy sposób, nie dyskryminując nikogo ze względu na jego płeć, przekonania religijne i polityczne, ani pochodzenie etniczne.

W przypadku artykułów zgłaszanych do dodatków sponsorowanych lub wydań specjalnych działać w taki sam sposób, jak w odniesieniu do wszystkich innych artykułów, tak by były one przyjmowane wyłącznie w oparciu o ich wartość merytoryczną.

Przyjęcie rozsądnych procedur na wypadek pojawienia się zarzutów natury etycznej lub konfliktów. Danie autorom możliwości zareagowania na jakiekolwiek zarzuty. Wszystkie zarzuty powinny być badane, niezależnie od tego kiedy została przyjęta do druku pierwotna publikacja. Dokumentacja związana z takimi zarzutami powinna być przechowywana.

Redaktorzy w pełni odpowiadają za odrzucenie/przyjęcie artykułu. Po odkryciu błędów, powinni dążyć do opublikowania korekty lub do retrakcji artykułu.

Postępowanie zgodnie z procedurą „anti-ghostwriting” i ścisłe przestrzeganie polityki wykrywania plagiatów. Zarówno „ghostwriting”, jak i „guest authorship” są uznawane przez redakcję za bardzo poważne wykroczenie akademickie. Wszystkie ich wykryte przypadki zostaną ujawnione, w tym zostaną poinformowane odpowiednie instytucje.

Obowiązi recenzentów

Włączenie się w proces decyzyjny dotyczący przyjęcia lub nieprzyjęcie artykułu; współpraca w podnoszeniu jakości artykułów przez ich obiektywne i punktualne recenzowanie.

Zachowanie poufności co do wszystkich informacji przekazanych przez redaktorów lub autorów. Nieprzetrzymywanie i niekopiowanie manuskryptu.

Powiadomienie redakcji jeśli recenzowany tekst jest znacząco podobny do jakiegokolwiek innego już opublikowanego lub zgłoszonego do recenzji tekstu.

Zwrócenie uwagi na jakikolwiek potencjalny konflikt interesów (finansowy, instytucjonalny, wynikający ze współpracy lub innej relacji między recenzentem i autorem) oraz poinformowanie o nim redakcję. Jeśli to konieczne, zrezygnowanie z recenzowania danego tekstu.

Obowiązki autorów

Poddanie się procesowi recenzji.

Rzetelne zachowywanie danych związanych ze zgłoszonym artykułem i ich udostępnianie w razie potrzeby.

Poświadczenie, że wszystkie osoby zaangażowane w proces pisania artykułu zostały zidentyfikowane jako jego autorzy (procedura anty-„ghostwriting”) oraz że nikt, kto nie uczestniczył w pisaniu artykułu nie został wskazany jako autor (procedura anty-„guest autorship).

Poświadczenie, że zgłoszony artykuł nie został przyjęty ani nie jest rozważany do publikacji gdzie indziej. W przypadku, gdy treść pokrywa się częściowo z tekstem już opublikowanym lub zgłoszonym gdzie indziej, ujawnienie tego zacytowanie tych źródeł. Dodatkowo, dostarczenie redakcji kopii zgłoszonego gdzie indziej tekstu, który może zawierać nakładające się lub zbliżone treści.

Poświadczenie, że zgłoszony artykuł jest dziełem oryginalnym i ujawnienie i zacytowanie treści powtórzonych za innymi źródłami. Zdobycie zgody na opublikowanie treści pochodzących z innych źródeł.

Ujawnienie wszystkich potencjalnych konfliktów interesów, które mogą być uznane lub postrzegane jako wywierające niepożądany wpływ na jego pracę jako autora na którymkolwiek etapie procesu wydawniczego.

Natychmiastowe poinformowanie redakcji lub wydawcy po odkryciu znaczącego błędu w publikacji. Współpraca z wydawcą i redakcją przy opublikowaniu erraty, uzupełnienia, lub retrakcji artykułu, jeśli okaże się to konieczne.

Procedury postępowania w przypadku nieetycznego zachowania

Odkrycie przypadku nieetycznego zachowania

  • Przypadki nadużyć i nieetycznego zachowania mogą być ujawnione i przekazane do wiadomości redakcji i wydawcy w każdym czasie i przez każdego.
  • Nadużycia i nieetyczne zachowania mogą obejmować przykłady zachowań wskazane powyżej, lecz się do nich nie ograniczają.
  • Każdy, kto informuje redakcję lub wydawcę o takich przypadkach powinien dostarczyć wystarczających wiadomości i dowodów, by postępowanie w danej sprawie mogło być rozpoczęte. Wszelkie zarzuty powinny być traktowane poważnie i w ten sam sposób, aż do momentu, gdy uda się w ich sprawie osiągnąć rozwiązanie lub porozumienie.

Postepowanie wyjaśniające

  • Decyzja o rozpoczęciu postępowania powinna być podjęta przez redaktora naczelnego, który, jeśli to właściwe, powinien skonsultować się z wydawcą.
  • Należy zebrać dowody, unikając przy tym rozpowszechniania informacji o zarzutach poza kręgiem osób, które muszą je znać na tym etapie.

Mniejsze wykroczenia

  • Mało istotne nadużycia mogą być wyjaśnione bez szerszych konsultacji. W każdym razie, autor powinien mieć możliwość odpowiedzi na zarzuty.

Poważne wykroczenia

  • Poważne wykroczenia mogą wiązać się z koniecznością poinformowania pracodawców osoby oskarżonej. Redaktor naczelny – jeśli to właściwe, w porozumieniu z wydawcą – powinien podjąć decyzję co do tego, czy informować pracodawców, albo poprzez analizę dostępnych dowodów, albo po konsultacji z ograniczonym gronem ekspertów.

Wyciągane konsekwencje (od najmniej do najbardziej surowych; mogą być zastosowane niezależnie od siebie lub łącznie)

  • Poinformowanie lub pouczenie autora albo recenzenta o tym, że doszło do naruszenia standardów lub do nieporozumienia.
  • Bardziej stanowczy list do autora lub recenzenta w sprawie analizowane nadużycia, będący ostrzeżeniem na przyszłość.
  • Opublikowanie formalnej notatki dotyczącej szczegółów nadużycia.
  • Publikacja oświadczenia redakcji dotyczącego szczegółów nadużycia.
  • Formalny list do kierownictwa wydziału lub instytucji, gdzie pracuje autor lub recenzent.
  • Formalna retrakcja publikacji z czasopisma oraz przekazanie informacji na ten temat do: kierownictwa wydziału albo instytucji, gdzie pracuje autor lub recenzent, baz indeksujących i abstraktowych oraz do czytelników.
  • Nałożenie formalnego embargo na zgłaszanie artykułów przez daną osobę na określony okres czasu.
  • Zgłoszenie przypadku do profesjonalnych organizacji lub wyższych władz, w celu dalszego postępowania.